|
|
| Wieshaid
|
ALLENNEG WIESHAID IS OORSPRONG VAN LEVEN
Dij gerechteghaid zöcht, zel leven (1:1-2:24)
Wat rechtveerdegen en goddelozen overkomt, mit nkander vergeleken (3:1-5:23)
KEUNENK SALOMO ZIEN LOFREDE OP WIESHAID
Wieshaid mout je in eren holden (6:1-21)
Loflaid op wieshaid (6:22-8:16)
Salomo zien beden om wieshaid (8:17-9:17)
WIESHAID IN GESCHIEDENIS VAN ISRAËL EN EGYPTE
Van scheppen òf, aan oettocht tou (9:18-10:21)
Wotter: zegen veur Israël, ploag veur Egypte (11:1-14)
Hou God straft en woarom (11:15-12:27)
Onwieshaid van ofgodendainst (13:1-15:19)
Baisten: ploag veur Egypte, zegen veur Israël (16:1-4)
Slangen en aander maal goud: ploag veur Egypte, mor Israël wordt red (16:5-14)
Hemelvuur veur Egypte, hemelbrood veur Israël (16:15-29)
Duustern en licht: ploag veur Egypte, redden veur Israël (17:1-18:4)
Dood: ploag veur Egypte, mor Israël wordt zegend (18:5-25)
Oettocht: ondergang veur Egypte, redden veur Israël (19:1-22)
|
Duustern en licht: ploag veur Egypte, redden veur Israël (17:1-18:4)
|
Wieshaid 17
01Machteg is joen oordail en stoer onder woorden te brengen. Dij zok nait onderrichten luit, mos wel verdwoalen.
02Doar laggen dij zundoars dij mainden dat ze boas speulen konden over n haaileg volk, nou zulm mit kettens vaast in t duustern, opsloten in n laange naacht, vaast in heur aigen hoezen, oetsloten van t aiweg bestuur van God.
03Ze haren docht dat ze mit heur stiekeme zunden nait in t oog lopen zollen onder duustere sluier van vergetelhaid, mor nou wazzen ze in toeze, haildaal verbalderd en verbiesterd deur iezelke spoukbeelden.
04Alderdeegs steeën doar ze zok schoel huilen, konden heur benaauwdens nait keren: rondom heur tou klonken schrikaanjoagende geluden en doken triesterge spouksels op mit angstaanjoagende oetkiek.
05Gain vuur was maans genog om heur licht te geven en ook steerns wazzen nait in stoat mit heur schittern dij aldervrezelkste naacht te verlichten.
06t Ainegste wat ze te zain kregen, was n schrikboarend stok vuur dat vanzulm aanging, mor dou dat verschiensel verbie was, leek in heur benaauwdeghaid ales wat ze zain haren nog veul slimmer.
07Aal heur teuverkunsten waarkten niks oet en heur gebroaske over heur inzicht wer veur spot zet.
08Joa, zai dij verzekerd haren dat ze zaike mensken verlözzen konden van heur angst en verbiestern, werden nou zulm zo doodsbenaauwd dat men der om lagen mos.
09Ook al was ter niks om baang veur te wezen, werden ze toch kèl van t geluud van n wild baist of t sizzen van n slaang.
10 Ze vergingen van benaauwdens en duurden alderdeegs nait meer om zok tou te kieken - en dat is toch wis wel neudeg.
11 Slechthaid verradt zok deur lafhaid en veroordailt doar zokzulm mit. Onder invloud van t gewaiten is ze altied benaauwd veur t slimste.
12 Benaauwdeghaid is aans nait as t priesgeven van t verstand.
13 Hou minder men van t denkvermogen verwacht, hou slimmer onwizzeghaid over oorzoak van ploag drokken gaait, meer nog as oorzoak zulm.
14 In dij machteloze naacht, opkommen oet schoelhörns van t machteloze dodenriek, slaipen zai aalmoal aigenste sloap:
15 nou ais opjagd deur iezelke spouksels, den weer haildaal lamsloagen, omdat n onverdochde angst heur rompslomps op hoed valen was.
16 Dij doar onder besweek, wèl of t ook was, wer oppakt en kwam in n gevang zunder troalies te laande,
17 of ain nou boer of hedder was, of n aarbaider dij allenneg aanknooien mos, hai wer overvalen en mos dat löt ondergoan - der was gain ontkommen aan.
18 Aalmoal werden vastbonden mit dij aine ket van duusternis. En of t nou zoezen van wind was, of t mooie zingen van vogels in dichte stroekerij, of t broezen van stromend wotter,
19 t geroas van valende stainen, t geluud van daaiern dij onzichtboar votschoten, t brollen van wilde baisten of weerklank dij gaalmde oet n kloof in baargen - t sluig heur lam van schrik en aalteroatsie.
20 Haile wereld was lichtschoondag en ales ging ongehinderd zien gaang;
21 bloots over heur lag n drokkende naacht as veurbode van duusternis dij heur te wachten ston. Mor slimmer as t duustern, was last dij ze mit zokzulm haren.
|
Wieshaid 18
01Over joen haailegen stroalde liekewel t kloarste licht. Dij aandern, dij aal heur stemmen heurden mor heur nait zain konden, prezen heur gelokkeg omdat zai nait zo'n lieden had haren.
02Ze wazzen heur ook dankboar omdat ze gain vroak nammen veur t onrecht dat heur eerder aandoan was en vruigen heur bie wieze van gunst of ze votgoan wollen.
03Ie gavven joen volk dou n vlammende zoel van vuur as padwiesder op onbekende weg, n zun dij heur nait steken zol op heur wied en zied bekende tocht.
04Mor dij aandern verdainden dubbeld en dwaars van t licht beroofd, en opsloten te worden in duustern. Zai haren ja joen kinder heur vrijhaid ontnomen en heur opsloten, joen volk, dat t licht van wet dat nooit vergaait, over wereld verspraaiden zol.
05Ie hebben heur dij besloten haren haailegen heur kinder dood te moaken - ook al wer ain jonkje dat te vonde legd was, red - veur straf aal heur kinder ofhoald. Boetendes heb ie heur zulm in t wilde wotter ombrocht.
06Dij naacht werden ons veurolders veurtied woarschaauwd, zo konden ze moud vatten, wis as ze wazzen van beloftes doar ze op vertraauwden.
07Wat joen volk verwachten dee, was: redden veur rechtveerdegen en ondergang veur heur vijanden.
08En wat ie bie tegenstanders bruukten as straf, heb ie ons dij deur joe roupen binnen, as genoade toudaild.
09Vrome dainstknechten van t goie volk brochten in t gehaaim heur ovvers. Ainsgezind nammen haailegen t goddelk gebod in acht dat ze goie dingen en minne dingen mit nkander dailen zollen. Zo konden zai al in t veuren loflaiden van heur veurolders begunnen te zingen.
10 Doar tegenin klonk bie heur vijanden aldervrezelkst roupen en reren en was overaal t jammern te heuren om heur betreurde kinder.
11 Sloaf en heer kregen zulfde straf, keunenk en gewone man ondergingen t zulfde löt.
12 Aalmoal mit nkander haren ze heur doden, ontelboar en op aigenste menaaier aan heur èn kommen. Der wazzen alderdeegs te min mensken om ze te begroaven, want in ain klap was heur kostboar noageslacht omkommen.
13 Ze haren altied bloots op heur teuverkunsten vertraauwd, mor nou ze heur eerstgeboren kinder verloren haren, wollen ze wel tougeven dat dit volk zeun van God was.
14 Dou naacht op haalfschaid was en ales in daibe rust verzonken,
15 kwam joen aalmachteg woord van troon in hemel òf en sprong as n grimmege krieger midden in t vervlökte laand,
16 mit t schaarpe sweerd van joen ondubbelzinnege opdracht. Hai stelde zok op, vouten haar e op eerde en kop tegen hemel aan, en zaaide overaal dood en verdaarf.
17 Dou inainen werden ze opschrikt deur iezelke dreumen en overvalen deur onverwachte angsten.
18 Haalfdood störtten ze deel, ain hier, aander doar, in t volle besef woarom ze dood gingen.
19 Dreumen dij heur zo benaauwd moakt haren, haren heur dit verteld, zodat ze nait omkommen zollen zunder te waiten woarom zai zo swoar trovven werden.
20 Mor rechtveerdegen kregen ook mit dood te moaken: in woestijn werden ze tamtaaierd, mor goddelke grammiedeghaid duurde nait laank,
21 want n onbesproken man nam t votdoalek veur heur op. Hai bruukte woapen van zien priesterdainst: gebed en reukovver om t weer goud te moaken. Hai ging tegen grammiedeghaid in en muik n èn aan ale ellèn. Doar bewees hai mit dat hai joen dainstknecht was.
22 Nait mit aigen liggoamskracht wer e ellèn boas en ook nait mit woapengeweld, mor mit zien woord bedwong hai dijgene dij straf voltrok, deur heur beloftes aan veurolders en verbonden dij mit heur sloten wazzen, weer in t zin te brengen.
23 Dou lieken bie bulten op nkander kwammen te liggen, kwam hai der maank, keerde aanvaal en snee t pad noar leventegen òf.
24 Op zien laange mantel ston haile wereld, in vaaier rieg edelstainen wazzen grode noamen van veurolders kaarfd en op zien diadeem op kop ston joen groothaid schreven.
25 Doar ging kwoade macht veur omliggen, doar wer e baang veur. Doar kon grammiedeghaid wel mit tou, t was ofdounde zo.
|
Wieshaid 19
01Mor veur goddelozen was God zien grammiedeghaid aan t èn tou genoadeloos. Ie, God, wozzen al in t veuren wat ze doun zollen:
02noadat ze eerst instemd haren dat ze votgingen en heur kop over haals votstuurd haren, zollen ze doar loater op weeromkommen en achter heur heer goan.
03Dou ze nog midden in heur raauw zatten en jammerden bie groaven van heur doden, kwam der weer n nij, onwies plan bie heur op: dij ze beden en smeekt haren tou heur laand oet te goan, zollen ze achter heer goan of wazzen t votlopers.
04Ze verdainden t löt dat heur tou t uterste dreef en heur ales wat gebeurd was, vergeten dee. Zo zollen zai heur ellèn nog slimmer moaken en heur straf haildaal ondergoan.
|
|
